“Het is zo belangrijk om te voelen dat je nodig bent, want dit geeft inhoud en zingeving aan je leven!”

Nina Malfanova (74)

Nina is geboren in Oekraïne en is daar opgeleid tot ingenieur. Uiteindelijk is ze opgeklommen naar een leidinggevende functie en heeft tot haar pensioen altijd hard gewerkt. Vanwege de oorlog is Nina gevlucht naar Nederland, samen met haar dochter en kleinkinderen woont ze in Enschede. “Ik vind het leuk om met mensen te communiceren, maak graag nieuwe contacten en doe graag nieuwe ervaringen en indrukken op. Ik hou van creatieve mensen, terwijl ikzelf echt een techneut ben.”

Nina vertelt verder: “Toen de oorlog uitbrak, schreef een voormalige collega ons, die al in Enschede woonde. Ze bood haar hulp aan en we mochten bij haar komen. Elke dag hopen we dat de oorlog voorbij is, maar ondertussen zijn we al meer dan 3 jaar verder. De mensen hier zijn erg aardig en behulpzaam. Ik ga graag naar het taalcafé in de bibliotheek, waar vrijwilligers ons helpen Nederlands te leren.”

In Nederland is vrijwilligerswerk meer georganiseerd: er zijn officiële fondsen, afspraken en taken. In Oekraïne is het vaker spontaan en gebaseerd op eigen initiatief, vooral in crisissituaties. Momenteel gaat het om steun aan het leger, hulp aan ontheemden, humanitaire hulp. In beide gevallen, in Nederland en Oekraïne, is het een manier om mensen te helpen. Alleen de vorm is iets anders.

Hoezo vrijwilligerswerk?

Om de integreren en contacten op te doen is Nina begonnen als vrijwilliger. “Ik doe al meer dan anderhalf jaar vrijwilligerswerk in een verzorgingshuis bij mensen met dementie. We proberen een warme, huiselijke sfeer voor ze te creëren. Ik wil graag wat voor deze mensen doen, omdat ze veel hulp en aandacht nodig hebben. Zo begeleid ik een oudere dame tijdens wandelingen, zij is afhankelijk van een rolstoel. We gaan samen wandelen, wat drinken. Ze drinkt graag chocolademelk met koekjes en ik help haar graag. Op dinsdag worden er bordspellen georganiseerd voor de bewoners. Ik doe ook mee en help ouderen die slechtziend of slechthorend zijn.”

Nina geeft aan: “Ik kan ouderen de zorg en aandacht geven die ze soms missen. Het is belangrijk dat ze gehoord en gesteund worden. Helaas spreek ik nog niet zo goed Nederlands en kan dus nog niet heel goed communiceren met de bewoners van het verzorgingsthuis. Door naar het praathuis te gaan en met mijn collega’s te praten, probeer ik dat te verbeteren. De bewoners kan ik vooral ondersteunen door non-verbale communicatie, bijvoorbeeld door gewoon aanwezig te zijn, soms een hand vast te pakken of met een glimlach.

Nuttig!

Wat het doen van vrijwilligerswerk Nina oplevert? “Vrijwilligerswerk geeft me het gevoel dat ik nodig ben, geeft me verantwoordelijkheidsgevoel en aandacht voor anderen. Ik word geduldiger en ontvankelijker voor mensen.

Ik wil de twijfelaars zeggen dat het nooit te laat is om te beginnen. Ik ben al lang met pensioen en ik voel dat vrijwilligerswerk mijn leven zin geeft. Als je de ogen van ouderen ziet, begrijp je dat jouw zorg nodig is. Daarom wil ik iedereen, ongeacht leeftijd, inspireren om deze vreugde van communicatie en participatie te ontdekken. Veel succes!”