"Doordat je anderen een leuke dag bezorgt, heb je zelf ook een leuke dag."

Paula 83 jaar, Jannie 80 jaar en Annie 65 jaar.

Wat deden jullie voor jullie pensioen?

Annie: Voordat ik met pensioen ging, werkte ik bij Menzis. Ik deed toen ook al vrijwilligerswerk bij TMZ in Borne. Ik ben geen ‘stilzitter’ en wilde mijn tijd nuttig besteden. Via de Pasar Malam ben ik een jaar geleden bij de Indonesische Huiskamer gekomen.

Paula: Ik ben altijd erg actief geweest en heb altijd voor mijn kinderen gezorgd. Daarnaast doe ik al jaren verschillend vrijwilligerswerk. Zo help ik een vriendin met haar afspraken in het ziekenhuis, ga ik 1 keer per maand als vrijwilliger aan de slag bij de Slamat Datang en heb ik me altijd ingezet bij de volkstuin bij ons in de buurt. Sinds 6 jaar help ik ook bij de Indonesische huiskamer.

Jannie: Vroeger werkte ik werkzaam als verpleegster en toen had mijn man een internationale baan. Daarom zijn we vroeger vaak verhuisd en lag mijn prioriteit bij het zorgen voor de kinderen. Ik heb me altijd veel ingezet op de scholen van de kinderen en bij activiteiten in de buurt. Ook om zo de buurtbewoners te leren kennen en de taal te leren. Uiteindelijk zijn we terug in Nederland gekomen en ben ik bij deze Indonesische huiskamer terecht gekomen.

Kun jullie wat meer vertellen over jullie vrijwilligerswerk?

Paula vertelt: We zijn samen aan het werk bij de Indonesische huiskamer bij zorgcentrum de Posten. Hier komen we elke donderdag samen en bezorgen verschillende bewoners met Indonesische achtergrond een leuke ochtend. De mensen komen rond 10.30 uur. We beginnen met een kopje koffie of thee met wat lekkers erbij, zoals een koekje of wat chips. Dan spelen we een spelletje of vertellen de mensen over vroeger.

Jannie en Annie vullen Paula aan: Tijdens de lunch wordt er warm Indonesisch gegeten. Dat is natuurlijk een groot onderdeel van de cultuur en dat is voor de bewoners altijd een grote herkenning. Aan het einde van de dag worden de bewoners weer opgehaald of wij brengen ze weer terug naar de verschillende afdelingen. Uiteraard zorgen we er dan ook voor dat de huiskamer is opgeruimd en klaar is voor de volgende keer.

Wat vinden jullie zo leuk aan het doen van dit vrijwilligerswerk?

Jannie begint: Het leukste is toch het contact met de mensen. Het is heel dankbaar werk. De bewoners hebben een leuke dag en ze komen in contact met elkaar. Je ziet ze vaak opleven als er over iets van vroeger gepraat wordt. Er is veel herkenning in de verhalen van elkaar en daarin vinden zij elkaar. De lach op de gezichten is echt waar wij het voor doen. Doordat je anderen een leuke dag bezorgt, heb je zelf ook een leuke dag!

Annie vult aan: Daarnaast leren we ook heel veel! Door de gesprekken leer ik zoveel over mijn (voor)ouders en afkomst. Bij ons thuis werd nooit over vroeger gesproken en via deze weg hoor ik er dan toch veel over. Dat is zo interessant om te horen, maar hierdoor vallen bijvoorbeeld ook wel eens puzzelstukjes op hun plek.

Paula: Tot slot is het gewoon fijn om zelf ook uit het huis en onder de mensen te zijn. We kunnen thuis letterlijk achter de geraniums gaan zitten, maar we voelen ons fit en actief. Via deze weg blijven we in beweging, in contact met anderen en kunnen we ons nuttig inzetten!

Voelen jullie je als vrijwilliger gewaardeerd? Hoe dan?

De dames antwoorden in koor: We voelen ons heel erg gewaardeerd! Door de bewoners, maar ook ontzettend door de organisatie.

Zo mogen we bijvoorbeeld cursussen volgen en wordt er elk jaar voor een kerstattentie gezorgd. Maar er zijn ook avondjes uit en we krijgen ook wel eens een kleinigheidje, zoals bijvoorbeeld een koffiemok met een speciale tekst. Daarnaast worden er vrijwilligersavonden georganiseerd waar een hapje, drankje en muziek bij is.

Vanuit de bewoners en de vaste krachten op de werkvloer krijgen we regelmatig te horen hoe blij ze met ons zijn. De lach op de gezichten en de mooie gesprekken voelen voor ons ook als waardering. Weet je, we doen het niet voor een cadeautje, maar het is wel erg fijn om gewaardeerd te worden.

Wat zouden jullie tegen anderen zeggen als ze over vrijwilligerswerk nadenken?

Kom erbij! Ga het gewoon doen, want je wordt er zelf beter van. Je helpt de ander en je bent van nut!